आकाशवाणी पुणे, भालचंद्र जोशी
प्रादेशिक बातम्या देत आहे......
हा स्वर आकाशवाणीच्या बातम्या ऐकणारया अनेकांना अगदी परिचयाचा आहे. अनेकांना तर मध्यरात्री झोपेतून उठवून जरी कोणी विचारलं की हा आवाज कोणाचा तर सहज उत्तर येईल भालचंद्र जोशी. बरेच जणांच्या घरी पहाटे पाच वाजता रेडिओ सुरू होतो, मग तो आई, आजी-आजोबा, वडील कोणीतरी सवयीने आपसूकच सुरू करत असेल. घरातील तरुण मुलं झोपली असतील तरीही त्यांना आकाशवाणी पुणे केंद्राचं प्रसारण ऐकावं लागतं कारण आईची तेवढीच हौस किंवा वडिलांचा नियम म्हणून. याच प्रसारणात हा दमदार पण प्रेमळ असा स्वर सकाळी सात वाजून पाच मिनिटांनी कानावर पडायचा.
उभ्या महाराष्ट्रात आकाशवाणी पुणे असं कोणी म्हटलं तर समोरच्याच्या तोंडातून नकळतच पुढचं वाक्य बाहेर पडायचं भालचंद्र जोशी प्रादेशिक बातम्या देत आहे. जणू ती प्रतिक्षिप्त क्रियाच झाली होती. एखाद्या रेडिओ जिंगलचं कसं असतं ती पाठ करावी लागत नाही ती रोज ऐकून आपोआपच पाठ होते. आपण ती पूर्ण कुठेही न अडखळता वर्षोनुवर्षे म्हणून दाखवू शकतो, तसं भालचंद्र जोशींच्या वृत्तनिवेदनाचं आहे. त्यांचं बातम्या देणं लहानांपासून थोरांपर्यंत प्रत्येकाच्या मनात घर करून राहिलं आहे. भालचंद्र जोशी बातम्या देताहेत म्हटलं की प्रत्येकजण सावरून बातम्या ऐकायला बसायचा, कारण ते नुसतं ऐकणं नव्हतं. तो एक संस्कार होता भाषेचा, वाचनाचा. शाळेत जाणारी मुलं-मुली, शेतकरी, व्यावसायिक, महाविद्यालयीन तरुण-तरुणी, नोकरदार, गृहिणी सगळ्यांनाच त्यांच्या आवाजात आपुलकी जाणवायची, कितीही अवघड बातमी सोपी वाटायची आणि समजायची. अर्थात, आकाशवाणीच्या प्रादेशिक वृत्त विभागातील इतर सगळ्या सहकारी आणि संपादकांच्या तसंच वार्ताहरांच्या कष्टांचं प्रत्यक्ष रूप म्हणजे ते वार्तापत्र होतं. भालचंद्र जोशी त्यांची मांडणी उत्तम करायचे. वार्तापत्र कसं वाचावं, स्पष्ट आणि शुद्ध उच्चार कसे असावेत, कुठं थांबावं, दु खद बातमी कोणत्या स्वरात वाचावी, नवी बातमी कशी सुरू करावी, आवाज कसा असावा, कुठं श्वास घ्यावा याचा अचूक परिपाठ म्हणजे भालचंद्र जोशींचं वाचन. महाराष्ट्रभर ओळख निर्माण केलेल्या या वृत्तनिवेदकाचा सहवास आम्हाला मिळाला, त्यांच्याकडून प्रशिक्षणही घेता आलं. 31 मार्च 2010 ला जोशी सर आकाशवाणीच्या नोकरीतून निवृत्त झाले. आज त्याला तीन वर्षे पूर्ण होत आहेत त्यामुळे त्यांनी त्या दिवशी दिलेले वार्तापत्र पुन्हा एकदा आपल्या सगळ्यांसाठी...
अमोल आगवेकर
तांत्रिक सहाय्य अनिकेत कोनकर, विहंग घाटे.
हा स्वर आकाशवाणीच्या बातम्या ऐकणारया अनेकांना अगदी परिचयाचा आहे. अनेकांना तर मध्यरात्री झोपेतून उठवून जरी कोणी विचारलं की हा आवाज कोणाचा तर सहज उत्तर येईल भालचंद्र जोशी. बरेच जणांच्या घरी पहाटे पाच वाजता रेडिओ सुरू होतो, मग तो आई, आजी-आजोबा, वडील कोणीतरी सवयीने आपसूकच सुरू करत असेल. घरातील तरुण मुलं झोपली असतील तरीही त्यांना आकाशवाणी पुणे केंद्राचं प्रसारण ऐकावं लागतं कारण आईची तेवढीच हौस किंवा वडिलांचा नियम म्हणून. याच प्रसारणात हा दमदार पण प्रेमळ असा स्वर सकाळी सात वाजून पाच मिनिटांनी कानावर पडायचा.
उभ्या महाराष्ट्रात आकाशवाणी पुणे असं कोणी म्हटलं तर समोरच्याच्या तोंडातून नकळतच पुढचं वाक्य बाहेर पडायचं भालचंद्र जोशी प्रादेशिक बातम्या देत आहे. जणू ती प्रतिक्षिप्त क्रियाच झाली होती. एखाद्या रेडिओ जिंगलचं कसं असतं ती पाठ करावी लागत नाही ती रोज ऐकून आपोआपच पाठ होते. आपण ती पूर्ण कुठेही न अडखळता वर्षोनुवर्षे म्हणून दाखवू शकतो, तसं भालचंद्र जोशींच्या वृत्तनिवेदनाचं आहे. त्यांचं बातम्या देणं लहानांपासून थोरांपर्यंत प्रत्येकाच्या मनात घर करून राहिलं आहे. भालचंद्र जोशी बातम्या देताहेत म्हटलं की प्रत्येकजण सावरून बातम्या ऐकायला बसायचा, कारण ते नुसतं ऐकणं नव्हतं. तो एक संस्कार होता भाषेचा, वाचनाचा. शाळेत जाणारी मुलं-मुली, शेतकरी, व्यावसायिक, महाविद्यालयीन तरुण-तरुणी, नोकरदार, गृहिणी सगळ्यांनाच त्यांच्या आवाजात आपुलकी जाणवायची, कितीही अवघड बातमी सोपी वाटायची आणि समजायची. अर्थात, आकाशवाणीच्या प्रादेशिक वृत्त विभागातील इतर सगळ्या सहकारी आणि संपादकांच्या तसंच वार्ताहरांच्या कष्टांचं प्रत्यक्ष रूप म्हणजे ते वार्तापत्र होतं. भालचंद्र जोशी त्यांची मांडणी उत्तम करायचे. वार्तापत्र कसं वाचावं, स्पष्ट आणि शुद्ध उच्चार कसे असावेत, कुठं थांबावं, दु खद बातमी कोणत्या स्वरात वाचावी, नवी बातमी कशी सुरू करावी, आवाज कसा असावा, कुठं श्वास घ्यावा याचा अचूक परिपाठ म्हणजे भालचंद्र जोशींचं वाचन. महाराष्ट्रभर ओळख निर्माण केलेल्या या वृत्तनिवेदकाचा सहवास आम्हाला मिळाला, त्यांच्याकडून प्रशिक्षणही घेता आलं. 31 मार्च 2010 ला जोशी सर आकाशवाणीच्या नोकरीतून निवृत्त झाले. आज त्याला तीन वर्षे पूर्ण होत आहेत त्यामुळे त्यांनी त्या दिवशी दिलेले वार्तापत्र पुन्हा एकदा आपल्या सगळ्यांसाठी...
अमोल आगवेकर
तांत्रिक सहाय्य अनिकेत कोनकर, विहंग घाटे.